در سال ۱۹۳۰ نوعی دستگاه آبمیوه گیری توسط دکتر نورمن واکر ساخته شد که این دستگاه بر اساس رنده و فشرده کردن میوه و سبزیجات، آبمیوه ای بدون پالپ درست می‌کرد. در اواسط سال ۱۹۵۰ نخستین دستگاه آبمیوه گیری اختراع شد. این دستگاه آبمیوه گیری بسیار سریع و داغ بود و حرارت بالای آن سبب از بین رفتن پروتئین و آنزیم میوه و سبزیجات می‌شد. پس از آن در سال ۱۹۹۳ دستگاه آبمیوه‌گیری دنده ای وارد بازار شد که حرارت آن بسیار کم بود و مواد مغذی را از بین نمی‌برد. از سال ۱۹۳۰ تا کنون دستگاه‌های آبمیوه‌گیری مختلفی تولید شده است و همچنان این صنعت در حال پیشرفت و نوآوری می‌باشد.